Mevlana Sözleri’nin kaynağı olan Mesnevi’nin 2. Cilti
700. Böyle adam, his alemine mensup ne varsa reddeder, görünmeyene dayanır . Aşkı meydandadır da maşuku gizli. Zahiri sevgili de, cihanda o gizli maşukun bir […]
600. Sabır, iman yüzünden baş tacı olur. Bundan dolayıdır ki sabrı olmayanın imanı da yoktur. Peygamber “Tanrı, gönlünde sabrı olmayana iman da vermemiştir.” dedi. O, […]
500. Ekmek isteyen yıllardır Allah der,fakat saman için Mushaf taşıyan eşeğe benzer. Dudağındaki gönlünden doğsa, gönlünü aydınlatsaydı bedeni zerre zerre olurdu. Şeytan’ın adı büyü yapmaya […]
400. Tabak boşalınca, çocuk tabağını aldı,”Ey kâmil kişi ,paramı ver” dedi. Şeyh dedi ki: “Parayı nerden bulayım? Ben borçlu bir adamım,aynı zamanda ölüyorum!” Çocuk derdinden […]
300. Bu kuşluk çağının güneşi o, gökten doğdu da gece gibi olan tene “Seni Rabb’in terk etmedi” dedi. Belanın ta kendisinden vuslat meydana geldi; “ […]
200. Oğul, bizim cismimiz cevizle üzümdür. Ersen bu ikisinden de geç! Eğer sen geçmezsen Tanrı’nın lütfu, Tanrı’nın keremi seni dokuz kat gökten geçirir. Şimdi hikâyenin […]
100. Seni ebedî olarak küllî bir ayna gördüm. Gözünden kendi suretimi müşahede ettim. Nihayet ben, beni buldum, iki gözünde aydın bir yol gördüm, dedim Vehmin; […]
1.Bu Mesnevi bir müddet gecikti. Kanın süt olması için bir zaman lâzımdır. Bahtın yeni bir çocuk doğurmadıkça kan, tatlı süt haline gelmez. Bunu güzelce duy. […]
2500. Sen cemalde, kemalde sonsuzun; biz eğrilikte sapıklıkta sonsuz! Şu bir avuç aşağılık kişililerin kötülükteki sonsuzluğunu sonsuz lütfunla, cemal ve kemalinle ört. Aman elbisemizden zaten […]