KUŞUN ÖĞÜTLERİ
Bir adam, bir tuzak kurarak bir kuş yakalamıştı. O anda kuş dile gelip adama yalvardı:
– Değerli hoca, şimdiye kadar sen ne öküzler, koyunlar yedin, develer kurban ettin. Onlarla bile doymadın da beni yiyerek mi doyacaksın? Bak eğer beni bırakırsan benim sana üç öğüdüm olacak. Bu öğütlere uyarak her zorluğu aşarsın.
Birinci öğüdümü beni elinde tuttuğun anda vereyim; eğer beğenirsen beni bırakırsın, İkinci öğüdümü şu dama konduğumda söyleyeyim. Üçüncüsünü de şuradaki ulu ağaca konduğumda söylerim dedi.
Adam, kuşu elinde sımsıkı tutup:
– Haydi bakalım, öğüdünü söyle de beğenirsem seni bırakayım, dedi.
Küçük kuş, ilk öğüdünü söyledi:
– Kimden duyarsan duy, olmayacak söze inanma, dedi.
Adam, bu öğüdü beğenerek kuşu bıraktı. Kuş hemen uçup karşıdaki dama kondu ve ikinci öğüdünü söyledi:
– Gelip geçmiş şey ve elinden kaçmış fırsat için boşuna üzülme, dedi.
Sonra kanat çırparak oradaki ulu ağaca kondu. Ağacın dalında ötmeye başladı:
– Karnımda on bir dirhem ağırlığında çok değerli bir inci vardı. Eğer beni bırakmasaydın, şimdi o incinin sahibi sen olacaktın, dedi.
Adam, kuşun bu dediklerini duyunca saçını başını yolup ah, vah etmeye başladı.
Kuş, adamın bu halini görünce ona seslendi:
– Ben sana elinden kaçmış fırsat için ah, vah etme diye öğütlemedim mi? Bırak kaçırdıysan neden üzülüyorsun?
– Öğüdümü dinlemedin mi? Yoksa sağır mısın? Duymadın mı? Hem ben sana her duyulan şeye inanma demedim mi?
– Benim tüm ağırlığım üç dirhem. Bu durumda karnımda on bir dirhem ağırlığında bir inci bulunabilir mi, dedi.
Kuşun bu sözleri üzerine adamın aklı başına geldi:
– Haklısın dedi. Şu anda sözlerinin anlamını daha iyi anladım, haydi bakalım şimdi üçüncü öğüdünü de söyle, dedi.
Kuş:
– Doğrusu, iki öğüdüme iyice kulak verdin de şimdi üçüncüyü mü istiyorsun? Uykuda olan cahil kişiye öğüt vermek, verimsiz toprağa tohum ekmek gibidir. Ahmaklık ve cahillikten oluşan yırtık, kolay kolay yama tutmaz diye cıvıldayarak uçup gitti.
