Etme Şiiri
Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme.Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, etme. Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı?Hangi hasta gönüllüyü kastediyorsun, etme. Çalma bizi, […]
Mevlana Sözleri
Ey Balçık Dünya Şiiri
Seni bildim bileli,ey balçık dünya,başıma nice belâlar geldi,nice mihnet, nice dert.Seni sırf belâdan ibaret gördüm,seni sırf mihnetten, dertten ibaret. İsa’nın yurdu değilsin sen,yayıldığı yersin eşeklerin.Nerden […]
Demedim Mi? Şiiri
Oraya gitme demedim mi sana,seni yalnız ben tanırım demedim mi?Demedim mi bu yokluk yurdunda hayat çeşmesi ben’im? Bir gün kızsan bana,alsan başını,yüz bin yıllık yere […]
Duy Feryad Etmede Her An Bu Ney Şiiri
Duy feryad etmede her an bu ney,Anlatır hep ayrılıklardan bu ney. Der ki feryadım kamışlıktan gelir,Duysa her kim, gözlerinden kan gelir. Ayrılıktan parçalanmış bir yürekİsterim […]
Mevlana Sözleri – Mesnevi (2. Cilt – 39. Bölüm)
3800. Ey din sultanı, müşkülümüzü halleder hallet de yakına erelim. Sırlarından bir sırrı bize de göster de bellerimizden zünnarları kesip atalım” dedi. Zâhit, gözlerini göğe […]
Mevlana Sözleri – Mesnevi (2. Cilt – 38. Bölüm)
3700. Süleyman, Tanrı tecellisine uğrayınca bütün kuşların dillerini öğrenmiş oldu. Onun adalet devrinde ceylân, kaplanla uzlaşmış, savaşı bırakmıştı. Güvercin doğanın pençesinden emindi, koyun kurttan çekinmiyordu. […]
Mevlana Sözleri – Mesnevi (2. Cilt – 37. Bölüm)
3600. Çünkü can kulağı, âlemde hiç kimseden o sese benzer bir ses duymamıştır. O misilsiz ruh, o misli olmayan sesten neşelenir, Tanrı’ya yaklaşır. Yahya aleyhisselâm’ın,anasının […]
Mevlana Sözleri – Mesnevi (2. Cilt – 36. Bölüm)
3500. Nefis Sofestai olmuştur, vur nefsin kafasına! Çünkü hakikati kötekle anlar, delil getirmekle değil. Mucize görür, aydınlanır. Sonradan der ki: O bir hayaldi. Hakikat olsaydı […]
Mevlana Sözleri – Mesnevi (2. Cilt – 35. Bölüm)
3400. İnanmıyorsan bu gece kalk da şeyhinin fıskını apaçık gör” dedi. Geceleyin o adamı bir pencere başına götürdü, dedi ki : “ Fasikliğe bak, işreti […]
Mevlana Sözleri – Mesnevi (2. Cilt – 34. Bölüm)
3300. Su, yeğin akarsa üstündeki kabuklar ve çerçöp de daha çabuk sürüklenip gider. Bu feyiz şiddetle zuhur etti mi gayri âriflerin gönüllerine gam gelmez, o […]
Mevlana Sözleri – Mesnevi (2. Cilt – 33. Bölüm)
3200. Benim ahmaklığım, çok mübarek bir ahmaklık. Gönlümde azığım var, canım perhizkâr!” Sen de şekavetin azalmasını istiyorsan çalış, sendeki hikmet azalsın. Tabiattan doğan, hayalden meydana […]
Mevlana Sözleri – Mesnevi (2. Cilt – 32. Bölüm)
3100. Ancak Tanrı sarhoşu olan ihtiyar müstesna. O tertemiz bir yaşayışa sahiptir. Zâhiren ihtiyardır ama hakikatte çocuk. Zaten o veli ve nebi nedir ki? Eğer […]
Mevlana Sözleri – Mesnevi (2. Cilt – 31. Bölüm)
3000. “ Şimdiye kadar abes bir şeyle meşguldüm,tamahtan sana yaltaklanıp duruyordum. Bu arayışta senden zâhiren, cismen ayrıldım ama asıl şimdi seninle derttaş oldum. Şimdiye kadar […]
Mevlana Sözleri – Mesnevi (2. Cilt – 30. Bölüm)
2900. Mecaz ehlinin çalışıp çabalamasını araştırsan görürsün ki soğan gibi kat, kattır. Fakat her katı, öbüründen daha içsiz, daha boş. Halbuki doğruların her işi öbüründen […]
Mevlana Sözleri – Mesnevi (2. Cilt – 29. Bölüm)
2800. Bu Müslüman, kerem edip beni çağırıyor.Hemencecik gitmezsem herhalde bir kötülüğü düşeceğim deyip. O iyilikçi Müslüman’ın şefkatine güvenerek hırsızı bıraktı yola düzüldü. Varıp “ Aziz […]